در روز شنبه 2 آبان ماه 1388، مطابق با 24 اکتبر 2009 میلادی شرکت کنندگان سومین المپیاد جهانی نجوم از مرکز علوم و ستاره شناسی تهران بازدید کردند.

در المپیاد جهانی نجوم و اختر فیزیك تیم‌های دانش‌آموزی 20 كشور جهان حضور داشتند كه هر یك از كشورهای شركت كننده دارای تیم‌های 5 نفری از دانش‌آموزان 16 تا 18 سال بودند.

به گزارش (ایسنا)، دكتر بهرام مبشر، كیهان‌شناس بزرگ ایرانی دانشگاه «ریورساید» كالیفرنیا و از دانشمندان و مسوول سابق دوربین فروسرخ تلسكوپ فضایی هابل كه در نشست علمی ماهنامه نجوم با عنوان «و آن‌گاه نور، یك میلیارد سال نخست» در كتابخانه حسینیه ارشاد سخن می‌گفت اظهار كرد: كیهان شناسی در گذشته جزئی از فلسفه بود كه برای اولین بار توسط یونانی‌هایی مانند افلاطون در 500 سال قبل از میلاد مسیح به وجود آمد. اولین كسی كه این علم را شروع كرد، افلاطون بود كه معتقد بود، زمین محور همه كهكشان‌ها است و دیگر سیارات به دور او می‌گردند اما امروزه كیهان‌شناسی صورت علمی پیدا كرده است.

دانشمندان دانشگاه استنفورد با استفاده از اطلاعات پروژه "ارزیابی دیجیتالی آسمان" (SDSS) کشف کردند که تنها چهار درصد از کهکشانها همسایه ای شبیه به ابرهای ماژلان دارند و بنابراین راه شیری یک کهکشان نمونه و کمیاب است. پروژه SDSS در مدت 8 سال فعالیت توانسته است یک نقشه سه بعدی تهیه کند که محتوی بیش از 930 هزار کهکشان و 120 هزار اخترنما است.

بياييد به بهانه روز نجوم نگاهي کوتاه به تاريخ اين علم بياندازيم تا با مراحلي که اين دانش کهن پشت سر گذاشته است بيشتر آشنا شويم.

تاريخ فشرده نجوم را مي توان به سه دوره متفاوت تقسيم کرد:

1- دوره زمين مرکزي (از دوران باستان تا قرن شانزدهم)

2- دوره کهکشاني (از قرن هفدهم تا قرن نوزدهم)

3- دوره کيهاني(از قرن نوزدهم تا اکنون)

در ادب پهلوي ستارگان به دو دسته‌ي هرمزدي و اهريمني تقسيم مي‌شوند. اختران يا ثوابت به خاطرسکون و آرامششان هرمزي‌اند و اباختران يا سيارات، به سبب هرزگي و ناآراميشان در فضا، اهريمني. ماه و خورشيد و همه‌ي ستارگان تا پديدار شدن اهريمن ثابت و بي حرکت بودند و روزگار به پاکي مي‌گذشت و همه جا نيمروز بود، اما با آمدن اهريمن [برخي] به حرکت درآمدند و تا فرجام ازحرکت بازنايستند. اباختران همه‌ي نظام زمان را که به اختران است مي‌آشوبند و فراز و فرود مي‌آورند

در یادداشتهای نجومی بابل، رویدادهای تاریخی مهم نیز نوشته شده است. از جمله می توان به متنی اشاره کرد که در آن از شکست داریوش سوم و ورود اسکند به بابل یاد شده است. این متن نشان می دهد برخلاف نوشته های تاریخ نویسان یونانی که از استقبال مردم بابل از اسکندر سخن گفته اند، مردم بابل از ورود اسکندر به بابل هراسناک بودند. این هراس به سبب رویدادهای نجومی و زمینی بود که همزمان با ورود اسکندر به منطقه روی داده بود. در متن لوح از بلا، مرگ، ماه گرفتگی و خورشید گرفتگی ، فرو افتادن شهاب و گلوله های آتش (آذرگوی) و سوختن یک سگ در برابر پرستشگاه، ورود مشتری به عقرب و آسمان تیره و تار یاد شده که از دید بابلیان تعبیری شوم داشتند

شاید بتوان گفت آنچه كه ملت ایران در باب عید نوروز انجام داده است، یكی از زیباترین و شایسته ترین كارهایی است كه می شود با یك مراسم تاریخی و سنّتی انجام داد. ابتدای سال شمسی ما ایرانیها، - یعنی اوّل بهار - عید نوروز است، و مبدأ آن هجرت پیامبر.

روزگاری مردم باستانی به آسمان بالای سرشان نگاه می کردند و از چیستی آن ستارگان درخشان پرسش می نمودند. این دوران آهسته آهسته به روزگاری منتهی شد که مردان دانشمندی در تمدن های مختلف پیدا شدند و تمام عمر خود را در تبیین و فهم حرکات و چگونگی تغییرات اجرام سماوی صرف کردند